Hallo mijn klein portretje,
Wat dat ben je. Je hebt het ons niet bepaald gemakkelijk gemaakt.
De eerste nacht thuis bleef je wat onrustig. Uiteindelijk heb ik je bij ons in bed gelegd. En het mooie is dat je pa en je grote broer langs jou lagen, en hoe harder jij begon te huilen (echt schreeuwen) hoe harder hun begonnen te snurken. Ik heb terwijl jij lekker sliep, langs je liggen te suffen. Want echt slapen durfde ik niet. De tweede avond thuis heb je lekker in je eigen bedje gelegen. Dat was ook de laatste avond. Het begon met buikkrampen de eerste weken. Altijd in het begin van de avond. Maar toen die buikkrampen over waren bleef je toch maar huilen. Toen gingen we ons eigen afvragen waarom?
In principe deed je het overdag goed. Vooral de eerste 2 weken. Maar vlug nadat de kraamverzorgsters ( stagiere hadden we erbij) weg waren kreeg je al meer in de fles. Je had gewoon iedere keer honger. Je was niet verzadigd met de hoeveelheid die je kreeg. Je melde je overdag veel te vlug voor een voeding. En als je dan op den duur niks krijgt, nou dan word je boos hoor. Ik wil met jou later geen ruzie. Je word dan echt driftig. Zo driftig dat je je adem blokkeerd. En dan krijg je ook een echt lelijke kleur. En in het begin had ik het er echt niet op. Vanwege de historie met je broer. Dus wij met de voeding omhoog. Misschien slaapt ze vanavond dan ook, was het hem dat, de honger. Maar helaas, we gaven je al mee en dan wat extra's in de avond omdat je dan altijd huilde. Het was voor ons ook een beetje aftasten waarom je zo aan het huilen bleef. Maar als snel kwamen we erachter dat het niet van de honger was. Het was dan niet de reden van het huilen in de avond, maar hongerig was en ben je wel.
En je moet jou een fles zien drinken, dat is geen drinken meer hoor. Dat is echt zuipen en vooral een braspartij. Al vanaf dag 1 verslikte je je eigen vaak tijdens het drinken. En mee en dan echt lelijk. Dat je het echt een paar seconden moeilijk had en dat je ook blauw maskerde. Dit was allemaal normaal dat verslikken en maskeren vertelde ze tegen ons. Maar ook door de historie met je broer had ik het er hier ook niet op. We hadden al een andere fles gehaald op aanraden van de verloskundige, maar dit maakte niet veel verschil. Toen kwamen ze hier vanuit het CB (consultatiebureau) en ze adviseerden om Johannespitbroodmeel aan de flessen toe te voegen. Dit verdikt de melk. En hierdoor werd het verslikken met 80% verminderd, maar het brassen gaat gewoon door. Je bent gewoon veel te gulzig. Je neemt meer dan dat je weg kan slikken.
Dus al kort na het verhogen van je voeding, had ik in de gaten dat we je met deze hoeveelheid ook niet lang meer tevreden konden houden. Ik zei het nog tegen je pa. Dus het was veel huilen overdag. Ogen open en huilen maar. Maar op het CB hadden ze tegen me verteld dat je al teveel kreeg. Ong. 1 fles per dag. Maar als je ziet hoeveel jij brast per fles.( Echt waar, je hebt een slabbertje om en een spuugdoekje. Ik draai wasmachines vol met slabbertjes en spuugdoekjes.) Dus dat trekt dat verschil weer recht. Maar het is ook niet goed voor je maag om zo snel omhoog te blijven gaan met die flessen. Dus na wat advies van anderen, maar vooral mijn eigen gevoel zijn we overgestapt op Nutrilon Forte, voeding voor hongerige baby's. En hier doe je het veel beter op. Je komt ook nog steeds voor de nachtvoeding. En daar wilden wij van af. Dus krijg je nu de hoeveelheid in een fles zodat je eigenlijk om de 4 uur moet hebben. En dit 5 keer op een dag. Maar dit trek je gewoon niet. Mee en dan slaap je een uurtje langer ( wat zelden voorkomt, dit is vooral als je in de kinderwagen mee bent) maar de meeste keren meld je je eigen nog steeds om de 3 uur. En aangezien dat je dan echt blijft krijssen van de honger, toch maar weer die fles. Je zult het toch wel nodig hebben, aangezien dat je ook nog steeds niet zonder nachtvoeding kunt. Je hebt tot nu toe 3 keer de nacht door geslapen.
Je krijgt ook van ons ook water tussendoor. Het is wel niet je favoriet, maar je drinkt het. En vooral met die warme dagen is dat wel goed.
Je bent ondertussen 2 keer bij het CB geweest. De laatste keer was vorige week toen je net 2 maandne oud was. Je kreeg meteen je eerste inentingen. Hier ben je niet ziek van geweest. Die avond heb je wel je huilbui overgeslagen. Toen ze vroegen naar de hoeveelheid voeding die je kreeg dacht ik dat ze me wel op de puntjes zouden wijzen. Maar wat blijkt? Ik mag het zelfs iets op gaan voeren. Je groeit ook echt als kool, gewoon letterlijk. Je weegt nu alweer ruim 5 kilo en je bent alweer 53 cm. lang. Je groeicurve in cm. en je groeicurve in gewicht gaan echt steil omhoog, maar wel gelijk. En dit is ook weer mooi in verhouding met de groei van je schedelomtrek. Dus omdat jij zo snel groeit, heb je natuurlijk veel voeding nodig. Je zit schijnbaar nog niet in je eigen groeicurve, zoals hun dat mooi noemen, zodra je die wel gevonden hebt zal het met de voeding ook stukken beter gaan. Want nogmaals, je bent ook niet echt aan een schema te leggen. Je hebt wel een schema, maar die is iedere dag anders.
Ook heb je een aardbeienvlekje. Op je rug boven je billen helemaal links. Je had daar een klein rood vlekje al vanaf de geboorte. Maar toen de kraamverzorgsters weg waren zag ik ineens dat deze groeide. Hij zal nog groter en dikker worden, maar bij de 2 jaar verdwijnt deze uit zichzelf. De arts bij het CB vertelde me dat ze een jongetje kon die zo´n vlekje recht op het puntje van zijn neus had. Dat is pas vervelend en een raar gezicht. Een clownsneusje die je niet af kunt doen, hihi.
Ook heb je een duidelijke voorkeurshouding. Je kijkt het liefste naar rechts. Zo erg, dat je al een beetje een afgevlakt hoofdje hebt. Nog niet zo erg dat er de fysio aan te pas moet komen, maar we moeten er wel mee werken. Dit doen we dan ook. We leggen je regelmatig op je buik als je wakker bent, dus in je box of op je speelkleed. Ook draaien we in je slaap je hoofdje om en we stimuleren je om ook naar de andere kant te kijken.
Nu dat je de voeding voor hongerige baby´s hebt ben je vaker tevreden als je wakker bent. En dan reageer je ook leuk op aandacht. Je lacht breeduit, met je mondje en met je oogjes. Dat worden dan echte pretoogjes. Ook begin je al wat terug te brabbelen en kun je kraaien van plezier. En dan smelt mijn hartje.
Dit was het wel in grote lijnen. Je bent een echte meid met diva streken en je doet dingen op jouw manier. Ook heb je een echte hekel aan natte billen of poepbillen. Maar tussen je huilbuien door ben je een lachebekkie. En ook al maak je het ons niet makkelijk, we houden met heel ons hart van jou. Van jou en je grote broer Gavin. Die overigens mee en dan koppijn van jouw geschreeuw krijgt, zegt hij.
Dikke kus, je pa en je ma.
