Hallo nachtbrekertje,
Het is wat met jou. Een tijdje terug sliep je lekker door s'nachts. Dat is helaas weer voorbij. We zijn je voeding natuurlijk wat aan het veranderen. Wat minder de fles, en wat meer de warme hap. En de ene keer eet je je warme hap goed, en de andere keer heb je er geen zin in. Je kan dan lekker gaan zitten, jaja je hebt al in je kinderstoel gezeten, sproeien met je eten. Tot mee en dan in mijn gezicht toe. En pret dat je dan hebt. Nu heb ik me op het consultatiebureau laten vertellen dat het eten ook de reden is waarom je weer komt in de nacht. Alleen krijg je van mij nu maar een klein flesje in de nacht. Je pakt daarna lekker je duim en dommelt weer in slaap. Jouw lichaampje heeft nu meer nodig als alleen die flessen. En als je dadelijk helemaal je draai gevonden hebt met het warme eten, zul je ook weer door gaan slapen.
Je bent nu 65 cm. lang en 7250 gr. zwaar. Je bent iets te zwaar voor je lengte, maar daar is niks mis mee. Ik had eerlijk gezegd erger verwacht. Je ziet er lekker mollig uit. Maar je hebt het niet van een vreemde. Mijn ouders, jouw opa en oma Linnemans, gaven me laatst een babyfoto van mij, van net iets ouder als jij nu bent. We zijn 2 druppels water zowat.
Joeppie, je hebt al 2 tandjes. Eentje daarvan is al goed te zien en die erlangs komt net naar boven. Je hebt er ook wel wat last van. Je hebt ook helemaal rode en wat schrale wangen, en een partijtje zeveren dat je doet. Ik besefte me wel weer toen je je eerste tandje kreeg, hoe snel het allemaal gaat. Echt te snel.
We zijn ook samen onder de douche geweest. Je kon het goed hebben, die waterstralen. Het word ook tijd dat je goed uit jezelf kan zitten. Want nog even en je past niet meer liggend in je babybadje. Maar volgens mij duurt dit niet lang meer. Je wil ook echt graag zitten. Als we je op onze knieen zetten, kom je meteen naar voren, dit doe je ook in je wipstoeltje.
Je omdraaien van je rug naar je buik en andersom kun je ook, maar dit doe je eigenlijk niet. Je hebt het al wel gedaan, maar dat is alweer enkele weken geleden.
Je bent nog steeds een gezellige meid. Je kan ook echt met je broer samen zo lachen en brabbelen. Zo leuk om te zien. Kortom, het is gewoon genieten van je en met je. Alleen zou ik graag de nachten door slapen. Maar zolang je me iedere ochtend met zo'n liefdevolle lach begroet...
We zijn allemaal stapelgek op je.
Dikke kus, je pa en je ma.
vrijdag 11 november 2011
dinsdag 11 oktober 2011
Vijf maandjes.
Hallo lolbroekje,
Want dat ben je. Je bent een heuse lolbroek. Je kan nu zoveel herrie maken, en dat van plezier. Ook samen met je broer Gavin. Als je hem ziet begin je al te lachen. Jullie kunnen echt dikke pret samen hebben. Dan liggen jullie langs elkaar of hij hangt boven jouw bedje, altijd lachen. Mooi is dat. Dit zal nog wel eens anders worden...
Natuurlijk staat je ontwikkeling ook niet stil. Je kan al goed naar iets grijpen, en dan ook vaak raak grijpen. Je bent ook erg goed in knijpen. Laatst droeg ik je van de trap af en je greep jezelf vast net onder mijn rechteroog. En knijpen dat je deed. Ook doe je dat als je de fles krijgt. Laatst lag je op je rug, en toen ineens op je buik. Je draait je nog niet vaak om, maar het begint. Ook kunnen we je niet meer zo op de bank of op het grote bed laten liggen. Laatst waren we bij ome Mike. Jij lag daar op het vloerkleed te spelen terwijl ik beneden koffie zat te drinken met ome Mike. En jij lag ruim op het vloerkleed, niet op het randje. De koffie was op en ik naar boven, de huiskamer. In eerste instantie verschoot ik, maar ik besefte meteen dat je niet ver weg kon zijn. Ik keek natuurlijk meteen naar het vloerkleed waar ik jou had neer gelegd. Maar je lag er niet meer op. Je lag ernaast, en nog een flink stuk ook. Ome Mike en ik hoorden wel, ondertussen wij aan de koffie zaten, dat jij groots plezier had. Wat doe je dan? Je ligt op je rug en met je schouders en voetjes zet je je af en "wip" je zo door de kamer heen. En toen je zag dat ik je in de gaten had, keek je me heel blij aan. "Zie je mij, ik heb lol, goed hè?"
Je krijgt nu 1 fles minder. De laatste fles krijg je nu rond 19.30. En dan is het een papfles. We hebben daarvoor het gaatje in de speen zelf wat groter gemaakt. Bij de eerste poging knipte mama zowat het hele toetje eraf. Dus de pap gleed naar binnen. En dan zuig je ook nog eens aan zo'n speen, dus die fles was binnen enkele minuten leeg. Dit was niet voor herhaling vatbaar. Dus tijd voor speen nummer 2. En met dit gaatje gaat het goed.
Je word nog wel mee en dan wakker in de nacht, maar een fles heb je niet meer gehad. Ik heb eens een keer langs je ledikantje gestaan, terwijl jij op mijn pink zoog. Even zuigen en het was goed. Normaal gesproken pak je je duimen. Je bent een echte duimerd. Mee en dan wil je met je ander handje wat haartjes pakken. Maar zolang zijn ze nog niet.
Ook krijg je sinds kort fruithapje. Voor de eerste keer kreeg je zelfgemaakte appelmoes. Je keek erbij alsof ik je citroen aan het geven was. Je vond het helemaal niks. Het moet nog niet, maar wij zouden aan jou wel merken wanneer je voor wat ander voedsel klaar zou zijn. Je zou dan naar ons eten beginnen te "staren". Dit begon je ook te doen. Als ik je een fles gaf en zelf ondertussen een boterham at, was je vaak afgeleid door de boterham. Maar toch is het nieuwe vreemd voor je. Dus de eerste keer zijn we na een paar happen gestopt. Maar de eerste kennismaking was gebeurd. Nu zijn we 1 week verder en je begint het langzaam aan te waarderen. Er gaat een aantal happen goed naar binnen, je doet dan ook netjes je mondje open. Maar dan ineens heb je het gehad, dan begin je ook echt te rotzooien. Dan stop ik er ook meteen weer mee. Het moet geen straf worden. Je hebt tot nu toe ook 2 maal een warme maaltijd gehad. Nou ja, diezelfde hoeveelheid hapjes als met je fruithapje. Je eerste warme hap was worteltjes met aardappelen. En je tweede was bloemkool.
Het word tijd dat je kunt zitten. Je past zowat niet meer in je badje en ook niet meer in de wandelwagen. Je hebt nu alweer maatje 68. Je bent niet te dik, maar je bent een lekker volle baby. En ze zegggen allemaal dat je veel op mij lijkt. Nou, dat is helemaal niet erg met zo'n knappe moeder...
In ieder geval wel een blije moeder. Want je bent een geweldig kind. Zo vrolijk en liefdevol. Die lach van jou, maakt de dag waard.
Dikke kus, je pa en ma.
Want dat ben je. Je bent een heuse lolbroek. Je kan nu zoveel herrie maken, en dat van plezier. Ook samen met je broer Gavin. Als je hem ziet begin je al te lachen. Jullie kunnen echt dikke pret samen hebben. Dan liggen jullie langs elkaar of hij hangt boven jouw bedje, altijd lachen. Mooi is dat. Dit zal nog wel eens anders worden...
Natuurlijk staat je ontwikkeling ook niet stil. Je kan al goed naar iets grijpen, en dan ook vaak raak grijpen. Je bent ook erg goed in knijpen. Laatst droeg ik je van de trap af en je greep jezelf vast net onder mijn rechteroog. En knijpen dat je deed. Ook doe je dat als je de fles krijgt. Laatst lag je op je rug, en toen ineens op je buik. Je draait je nog niet vaak om, maar het begint. Ook kunnen we je niet meer zo op de bank of op het grote bed laten liggen. Laatst waren we bij ome Mike. Jij lag daar op het vloerkleed te spelen terwijl ik beneden koffie zat te drinken met ome Mike. En jij lag ruim op het vloerkleed, niet op het randje. De koffie was op en ik naar boven, de huiskamer. In eerste instantie verschoot ik, maar ik besefte meteen dat je niet ver weg kon zijn. Ik keek natuurlijk meteen naar het vloerkleed waar ik jou had neer gelegd. Maar je lag er niet meer op. Je lag ernaast, en nog een flink stuk ook. Ome Mike en ik hoorden wel, ondertussen wij aan de koffie zaten, dat jij groots plezier had. Wat doe je dan? Je ligt op je rug en met je schouders en voetjes zet je je af en "wip" je zo door de kamer heen. En toen je zag dat ik je in de gaten had, keek je me heel blij aan. "Zie je mij, ik heb lol, goed hè?"
Je krijgt nu 1 fles minder. De laatste fles krijg je nu rond 19.30. En dan is het een papfles. We hebben daarvoor het gaatje in de speen zelf wat groter gemaakt. Bij de eerste poging knipte mama zowat het hele toetje eraf. Dus de pap gleed naar binnen. En dan zuig je ook nog eens aan zo'n speen, dus die fles was binnen enkele minuten leeg. Dit was niet voor herhaling vatbaar. Dus tijd voor speen nummer 2. En met dit gaatje gaat het goed.
Je word nog wel mee en dan wakker in de nacht, maar een fles heb je niet meer gehad. Ik heb eens een keer langs je ledikantje gestaan, terwijl jij op mijn pink zoog. Even zuigen en het was goed. Normaal gesproken pak je je duimen. Je bent een echte duimerd. Mee en dan wil je met je ander handje wat haartjes pakken. Maar zolang zijn ze nog niet.
Ook krijg je sinds kort fruithapje. Voor de eerste keer kreeg je zelfgemaakte appelmoes. Je keek erbij alsof ik je citroen aan het geven was. Je vond het helemaal niks. Het moet nog niet, maar wij zouden aan jou wel merken wanneer je voor wat ander voedsel klaar zou zijn. Je zou dan naar ons eten beginnen te "staren". Dit begon je ook te doen. Als ik je een fles gaf en zelf ondertussen een boterham at, was je vaak afgeleid door de boterham. Maar toch is het nieuwe vreemd voor je. Dus de eerste keer zijn we na een paar happen gestopt. Maar de eerste kennismaking was gebeurd. Nu zijn we 1 week verder en je begint het langzaam aan te waarderen. Er gaat een aantal happen goed naar binnen, je doet dan ook netjes je mondje open. Maar dan ineens heb je het gehad, dan begin je ook echt te rotzooien. Dan stop ik er ook meteen weer mee. Het moet geen straf worden. Je hebt tot nu toe ook 2 maal een warme maaltijd gehad. Nou ja, diezelfde hoeveelheid hapjes als met je fruithapje. Je eerste warme hap was worteltjes met aardappelen. En je tweede was bloemkool.
Het word tijd dat je kunt zitten. Je past zowat niet meer in je badje en ook niet meer in de wandelwagen. Je hebt nu alweer maatje 68. Je bent niet te dik, maar je bent een lekker volle baby. En ze zegggen allemaal dat je veel op mij lijkt. Nou, dat is helemaal niet erg met zo'n knappe moeder...
In ieder geval wel een blije moeder. Want je bent een geweldig kind. Zo vrolijk en liefdevol. Die lach van jou, maakt de dag waard.
Dikke kus, je pa en ma.
dinsdag 13 september 2011
KRRRRRR.
Hallo kleine genieter,
Wat ben je toch voort een lekker ding. Als je in de ochtend boven jouw bedje hangt, word je meteen begroet met een brede lach. En aangezien je weer wat aan het rommelen bent met je voeding is dit wel zo prettig dat je begroet word met een lach. Zo heb je in de afgelopen weken toch weer een enkele keer om 03.00 een fles gehad. En het is ook voorgekomen dat je ipv 07.00 al om 05.00 de boel wakker maakt. Maar de laatste nachten slaap je gewoon weer lekker.
Je kan echt genieten van het knuffelen. Als wij met onze wang tegen jouw wangetje wrijven of neusje neusje doen kan je spinnen als een poesje. Krrrrr krrrr gaat het dan. Je kan zo kraaien van plezier en brabbelen, zo dat wij er helemaal vrolijk van worden. En je spartelt dan met je hele lijfje. Als je op je speelkleedje ligt of als wij tegen je praten. Kortom, je gaat op dit moment lachend door het leven. Dus jij geniet, en wij zeer zekers ook.
Je bent helemaal fan van je eigen handjes. Dit was je al een tijdje. Maar nu weet je ook dat je met die "dingen" wat vast kan pakken. Heerlijk om te zien, die ontwikkelingen. Maar wat helemaal mooi is om te zien, is dat jij echt pret kan hebben. Je kan nu ook echt lachen, lekker schateren.. Je kunt nu ook wat "spelletjes" met je doen, een beetje gek met je doen. En jij vind al die aandacht wel prettig. Ook tegen je grote broer brabbel en lach je volop.
Maar ooh zo vrolijk ga jij door je dagen heen, maar ooh zo vreselijk tekeer gaan kun je ook. Je bent door de weeks als mama werkt bij opa en oma L. En dat gaat heel goed. Je bent zelfs 2 ochtenden alleen met opa, en opa is niet zo'n babyman. Maar stiekem geniet hij er toch van, denk ik. Maar zo goed als je daar kon lachen als mama aan het werk is, zo goed kon je blijven krijssen toen je daar met je broer de zaterdagavond en nacht door zou brengen. Toen belden opa en oma rond 21.30 op dat het geen houden meer was. Dus hebben we jou maar opgehaald en je broer bleef daar. Je bent zowiezo tot nu toe niet de makkelijkste "meeneem baby" geweest. Als je de hele dag in je kinderwagen rond gereden word, bijv. een dagje pretpark, is er niks aan de hand. Maar die keren dat we op bezoek gingen, liet jij na een tijd wel merken dat je gewoon naar je eigen plekkie wilden. Dus zijn wij natuurlijk wel blij dat je het bij opa en oma goed doet. Maar daar heb je ook je eigen ding en structuur. Je bent laatst ook een dag bij ome Mike en tante Loes geweest. Daar heb je het ook goed gedaan. Want wij zaten in Harderwijk, het Dolfinarium, ver weg. En ik weet, als jij het er niet mee eens bent, dat je het op een krijssen zet. Je kunt dan zo boos worden dat je gewoon je adem blokkeert. Gewoon driftig dus. En dan zijn we niet zo heel vlug terug. Arme Mike en Loes. Maar gelukkig, je hebt daar ook je lach laten zien.
Je begint nu je eigen om te draaien, als je op je buik ligt. Dit deed je een hele tijd terug al, maar toen heb je het even niet meer gedaan. Wat je ook geweldig vind is om je eigen af te zetten met je voetjes als je op je rug ligt. Dan wip je omhoog. En dat is natuurlijk dikke pret, maar ik moet wel opletten dat je niet van de commode afstuitert. Dat stuiteren doe je ook altijd als je dikke pret hebt. En dit heb je best vaak. Als je op de commode ligt met je buikje bloot en ik kietel je of of ik blaas op je buik, geweldig vind je dit. Je kunt met jou samen echt lachen. En dat lachen van jou, doet een mama erg goed.
Je was op 5 Sept. 62 cm. lang en 6460 gr. zwaar. Je groeicurve komt iets vlakker te liggen. Het ging ook zo hard. Zoals ze op het CB bureau zeiden: "Je hebt nu je lijn gevonden."
Dikke kus, je pa en je ma.
Wat ben je toch voort een lekker ding. Als je in de ochtend boven jouw bedje hangt, word je meteen begroet met een brede lach. En aangezien je weer wat aan het rommelen bent met je voeding is dit wel zo prettig dat je begroet word met een lach. Zo heb je in de afgelopen weken toch weer een enkele keer om 03.00 een fles gehad. En het is ook voorgekomen dat je ipv 07.00 al om 05.00 de boel wakker maakt. Maar de laatste nachten slaap je gewoon weer lekker.
Je kan echt genieten van het knuffelen. Als wij met onze wang tegen jouw wangetje wrijven of neusje neusje doen kan je spinnen als een poesje. Krrrrr krrrr gaat het dan. Je kan zo kraaien van plezier en brabbelen, zo dat wij er helemaal vrolijk van worden. En je spartelt dan met je hele lijfje. Als je op je speelkleedje ligt of als wij tegen je praten. Kortom, je gaat op dit moment lachend door het leven. Dus jij geniet, en wij zeer zekers ook.
Je bent helemaal fan van je eigen handjes. Dit was je al een tijdje. Maar nu weet je ook dat je met die "dingen" wat vast kan pakken. Heerlijk om te zien, die ontwikkelingen. Maar wat helemaal mooi is om te zien, is dat jij echt pret kan hebben. Je kan nu ook echt lachen, lekker schateren.. Je kunt nu ook wat "spelletjes" met je doen, een beetje gek met je doen. En jij vind al die aandacht wel prettig. Ook tegen je grote broer brabbel en lach je volop.
Maar ooh zo vrolijk ga jij door je dagen heen, maar ooh zo vreselijk tekeer gaan kun je ook. Je bent door de weeks als mama werkt bij opa en oma L. En dat gaat heel goed. Je bent zelfs 2 ochtenden alleen met opa, en opa is niet zo'n babyman. Maar stiekem geniet hij er toch van, denk ik. Maar zo goed als je daar kon lachen als mama aan het werk is, zo goed kon je blijven krijssen toen je daar met je broer de zaterdagavond en nacht door zou brengen. Toen belden opa en oma rond 21.30 op dat het geen houden meer was. Dus hebben we jou maar opgehaald en je broer bleef daar. Je bent zowiezo tot nu toe niet de makkelijkste "meeneem baby" geweest. Als je de hele dag in je kinderwagen rond gereden word, bijv. een dagje pretpark, is er niks aan de hand. Maar die keren dat we op bezoek gingen, liet jij na een tijd wel merken dat je gewoon naar je eigen plekkie wilden. Dus zijn wij natuurlijk wel blij dat je het bij opa en oma goed doet. Maar daar heb je ook je eigen ding en structuur. Je bent laatst ook een dag bij ome Mike en tante Loes geweest. Daar heb je het ook goed gedaan. Want wij zaten in Harderwijk, het Dolfinarium, ver weg. En ik weet, als jij het er niet mee eens bent, dat je het op een krijssen zet. Je kunt dan zo boos worden dat je gewoon je adem blokkeert. Gewoon driftig dus. En dan zijn we niet zo heel vlug terug. Arme Mike en Loes. Maar gelukkig, je hebt daar ook je lach laten zien.
Je begint nu je eigen om te draaien, als je op je buik ligt. Dit deed je een hele tijd terug al, maar toen heb je het even niet meer gedaan. Wat je ook geweldig vind is om je eigen af te zetten met je voetjes als je op je rug ligt. Dan wip je omhoog. En dat is natuurlijk dikke pret, maar ik moet wel opletten dat je niet van de commode afstuitert. Dat stuiteren doe je ook altijd als je dikke pret hebt. En dit heb je best vaak. Als je op de commode ligt met je buikje bloot en ik kietel je of of ik blaas op je buik, geweldig vind je dit. Je kunt met jou samen echt lachen. En dat lachen van jou, doet een mama erg goed.
Je was op 5 Sept. 62 cm. lang en 6460 gr. zwaar. Je groeicurve komt iets vlakker te liggen. Het ging ook zo hard. Zoals ze op het CB bureau zeiden: "Je hebt nu je lijn gevonden."
Dikke kus, je pa en je ma.
dinsdag 9 augustus 2011
Alweer 3 maanden!!!
Hallo duimelotje.
De fiep wil je niet meer. Je bent verslaafd aan je duimpjes. Heerlijk vinden wij dit. Niet meer uit bed om je de fiep weer eens aan te bieden. En het mooie is dat je daardoor ook meer naar links aan het draaien gaat. Want je pakt allebei je duimpjes. Dus als je moe begint te worden pak je je duimpje en tut je jezelf lekker in slaap.
Je bent op dit moment helemaal met je handjes bezig. Wat zijn dit, horen die bij mij? En je draait je ook al om. Als je op je buik ligt draai je je op je rug sinds kort. Wij zo trots als een pauw toen we dit voor het eerst zagen.
Je bent laatst al een keer op de fiets mee geweest. Lekker in de babydrager. Ik vond het wel een beetje eng om op die drager te moeten vertrouwen, dat is even wennen. Maar jij viel lekker in slaap, dus je hing comfortabel. Tegen mama's buik.
Het hongerige is er weer een beetje vanaf. Ineens ging je van 6 voedingen naar 4. Je sliep van ong. 20.00 tot ong. 07.00. Wat een verwennerij. Maar dit duurde niet lang. Ineens kwam je weer midden in de nacht. Maar ja, je moet ook nog 5 voedingen hebben op 1 dag. Dus nu maken wij jou om 22.00 wakker voor je laatste fles. En dan slaap je weer lekker door.
Vorige week moest je weer naar het CB. Weer 2 prikjes gehad. Gelukkig werd je ook deze keer er niet ziek van. Bikkeltje. Je weegt nu 5600 gram en je bent alweer 59,5 cm. lang. Dus weer 4,5 cm. gegroeid en dit keer een pond aangekomen. De laatste keer was je in 1 mnd. 1 kilo aangekomen en 5 cm. gegroeid. Dus je groeicurve in cm. gaat nog steeds erg schuin omhoog, zowat recht. Maar je groeicurve in gewicht begint nu wat vlakker te lopen. Maar dit mocht ook wel. Het is ook te zien, je had eerst echt een dik snoetje en nu heb je gewoon lekker bolle wangen. Verder waren ze weer goed tevreden. Het gedeelte achter op je hoofdje wat wat plat was door je voorkeurshouding is nog minimaal. Je ligt in bed dan ook steeds vaker naar links te kijken. Alleen als we je oppakken en dragen kijk je nog steeds het liefst naar rechts. Ook als we je naar iets leuks laten kijken en we draaien dan om, zul je echt niet je hoofdje draaien om datgene toch te blijven zien.
Je bent een heel ander kind als weken geleden. Veel en veel tevredener. Je slaapt al wat minder tussen de voedingen door. Dan lig je gezellig op je speelkleed of lekker in je box of bij ons op schoot. En dat alles vind je prachtig. Je lacht veel en je kan spartelen van plezier. Vooral op je speelkleed. Als je ons boven je bedje ziet hangen, verwelkom je ons meteen met een grote lach. En je begint al heel wat te brabbelen tegen ons. Je kan van die hele lieve geluidjes maken. Die interactie met ons vind je geweldig. En wij genieten daar ook met volle teugen van.
Op je buik liggen vind je ook wel lekker op zijn tijd. Je houd al heel goed je hoofdje in bedwang. Mee en dan krijgen we nog eens een keer een kopstootje van je, maar je houd je hoofdje al aardig goed overeind zelf. Ook draai je bijna om als je op je buik ligt. Je gooit dan een beentje de lucht in en je gaat dan al een flink eind 1 kant op. Maar nog net niet ver genoeg dat je omrolt. Maar dit duurt niet lang meer.
Het is nu gewoon lekker genieten van jou. Een klein vervelenden bijkomstigheid is dat ik weer aan het werk moet. Vanaf volgende week is de pret voorbij en gaat het normale, drukke leventje weer gewoon door. En dan mogen opa en oma L. van jou gaan genieten.
Dikke kus, je pa en ma.
De fiep wil je niet meer. Je bent verslaafd aan je duimpjes. Heerlijk vinden wij dit. Niet meer uit bed om je de fiep weer eens aan te bieden. En het mooie is dat je daardoor ook meer naar links aan het draaien gaat. Want je pakt allebei je duimpjes. Dus als je moe begint te worden pak je je duimpje en tut je jezelf lekker in slaap.
Je bent op dit moment helemaal met je handjes bezig. Wat zijn dit, horen die bij mij? En je draait je ook al om. Als je op je buik ligt draai je je op je rug sinds kort. Wij zo trots als een pauw toen we dit voor het eerst zagen.
Je bent laatst al een keer op de fiets mee geweest. Lekker in de babydrager. Ik vond het wel een beetje eng om op die drager te moeten vertrouwen, dat is even wennen. Maar jij viel lekker in slaap, dus je hing comfortabel. Tegen mama's buik.
Het hongerige is er weer een beetje vanaf. Ineens ging je van 6 voedingen naar 4. Je sliep van ong. 20.00 tot ong. 07.00. Wat een verwennerij. Maar dit duurde niet lang. Ineens kwam je weer midden in de nacht. Maar ja, je moet ook nog 5 voedingen hebben op 1 dag. Dus nu maken wij jou om 22.00 wakker voor je laatste fles. En dan slaap je weer lekker door.
Vorige week moest je weer naar het CB. Weer 2 prikjes gehad. Gelukkig werd je ook deze keer er niet ziek van. Bikkeltje. Je weegt nu 5600 gram en je bent alweer 59,5 cm. lang. Dus weer 4,5 cm. gegroeid en dit keer een pond aangekomen. De laatste keer was je in 1 mnd. 1 kilo aangekomen en 5 cm. gegroeid. Dus je groeicurve in cm. gaat nog steeds erg schuin omhoog, zowat recht. Maar je groeicurve in gewicht begint nu wat vlakker te lopen. Maar dit mocht ook wel. Het is ook te zien, je had eerst echt een dik snoetje en nu heb je gewoon lekker bolle wangen. Verder waren ze weer goed tevreden. Het gedeelte achter op je hoofdje wat wat plat was door je voorkeurshouding is nog minimaal. Je ligt in bed dan ook steeds vaker naar links te kijken. Alleen als we je oppakken en dragen kijk je nog steeds het liefst naar rechts. Ook als we je naar iets leuks laten kijken en we draaien dan om, zul je echt niet je hoofdje draaien om datgene toch te blijven zien.
Je bent een heel ander kind als weken geleden. Veel en veel tevredener. Je slaapt al wat minder tussen de voedingen door. Dan lig je gezellig op je speelkleed of lekker in je box of bij ons op schoot. En dat alles vind je prachtig. Je lacht veel en je kan spartelen van plezier. Vooral op je speelkleed. Als je ons boven je bedje ziet hangen, verwelkom je ons meteen met een grote lach. En je begint al heel wat te brabbelen tegen ons. Je kan van die hele lieve geluidjes maken. Die interactie met ons vind je geweldig. En wij genieten daar ook met volle teugen van.
Op je buik liggen vind je ook wel lekker op zijn tijd. Je houd al heel goed je hoofdje in bedwang. Mee en dan krijgen we nog eens een keer een kopstootje van je, maar je houd je hoofdje al aardig goed overeind zelf. Ook draai je bijna om als je op je buik ligt. Je gooit dan een beentje de lucht in en je gaat dan al een flink eind 1 kant op. Maar nog net niet ver genoeg dat je omrolt. Maar dit duurt niet lang meer.
Het is nu gewoon lekker genieten van jou. Een klein vervelenden bijkomstigheid is dat ik weer aan het werk moet. Vanaf volgende week is de pret voorbij en gaat het normale, drukke leventje weer gewoon door. En dan mogen opa en oma L. van jou gaan genieten.
Dikke kus, je pa en ma.
zaterdag 2 juli 2011
Je eerste 2 maandjes.
Hallo mijn klein portretje,
Wat dat ben je. Je hebt het ons niet bepaald gemakkelijk gemaakt.
De eerste nacht thuis bleef je wat onrustig. Uiteindelijk heb ik je bij ons in bed gelegd. En het mooie is dat je pa en je grote broer langs jou lagen, en hoe harder jij begon te huilen (echt schreeuwen) hoe harder hun begonnen te snurken. Ik heb terwijl jij lekker sliep, langs je liggen te suffen. Want echt slapen durfde ik niet. De tweede avond thuis heb je lekker in je eigen bedje gelegen. Dat was ook de laatste avond. Het begon met buikkrampen de eerste weken. Altijd in het begin van de avond. Maar toen die buikkrampen over waren bleef je toch maar huilen. Toen gingen we ons eigen afvragen waarom?
In principe deed je het overdag goed. Vooral de eerste 2 weken. Maar vlug nadat de kraamverzorgsters ( stagiere hadden we erbij) weg waren kreeg je al meer in de fles. Je had gewoon iedere keer honger. Je was niet verzadigd met de hoeveelheid die je kreeg. Je melde je overdag veel te vlug voor een voeding. En als je dan op den duur niks krijgt, nou dan word je boos hoor. Ik wil met jou later geen ruzie. Je word dan echt driftig. Zo driftig dat je je adem blokkeerd. En dan krijg je ook een echt lelijke kleur. En in het begin had ik het er echt niet op. Vanwege de historie met je broer. Dus wij met de voeding omhoog. Misschien slaapt ze vanavond dan ook, was het hem dat, de honger. Maar helaas, we gaven je al mee en dan wat extra's in de avond omdat je dan altijd huilde. Het was voor ons ook een beetje aftasten waarom je zo aan het huilen bleef. Maar als snel kwamen we erachter dat het niet van de honger was. Het was dan niet de reden van het huilen in de avond, maar hongerig was en ben je wel.
En je moet jou een fles zien drinken, dat is geen drinken meer hoor. Dat is echt zuipen en vooral een braspartij. Al vanaf dag 1 verslikte je je eigen vaak tijdens het drinken. En mee en dan echt lelijk. Dat je het echt een paar seconden moeilijk had en dat je ook blauw maskerde. Dit was allemaal normaal dat verslikken en maskeren vertelde ze tegen ons. Maar ook door de historie met je broer had ik het er hier ook niet op. We hadden al een andere fles gehaald op aanraden van de verloskundige, maar dit maakte niet veel verschil. Toen kwamen ze hier vanuit het CB (consultatiebureau) en ze adviseerden om Johannespitbroodmeel aan de flessen toe te voegen. Dit verdikt de melk. En hierdoor werd het verslikken met 80% verminderd, maar het brassen gaat gewoon door. Je bent gewoon veel te gulzig. Je neemt meer dan dat je weg kan slikken.
Dus al kort na het verhogen van je voeding, had ik in de gaten dat we je met deze hoeveelheid ook niet lang meer tevreden konden houden. Ik zei het nog tegen je pa. Dus het was veel huilen overdag. Ogen open en huilen maar. Maar op het CB hadden ze tegen me verteld dat je al teveel kreeg. Ong. 1 fles per dag. Maar als je ziet hoeveel jij brast per fles.( Echt waar, je hebt een slabbertje om en een spuugdoekje. Ik draai wasmachines vol met slabbertjes en spuugdoekjes.) Dus dat trekt dat verschil weer recht. Maar het is ook niet goed voor je maag om zo snel omhoog te blijven gaan met die flessen. Dus na wat advies van anderen, maar vooral mijn eigen gevoel zijn we overgestapt op Nutrilon Forte, voeding voor hongerige baby's. En hier doe je het veel beter op. Je komt ook nog steeds voor de nachtvoeding. En daar wilden wij van af. Dus krijg je nu de hoeveelheid in een fles zodat je eigenlijk om de 4 uur moet hebben. En dit 5 keer op een dag. Maar dit trek je gewoon niet. Mee en dan slaap je een uurtje langer ( wat zelden voorkomt, dit is vooral als je in de kinderwagen mee bent) maar de meeste keren meld je je eigen nog steeds om de 3 uur. En aangezien dat je dan echt blijft krijssen van de honger, toch maar weer die fles. Je zult het toch wel nodig hebben, aangezien dat je ook nog steeds niet zonder nachtvoeding kunt. Je hebt tot nu toe 3 keer de nacht door geslapen.
Je krijgt ook van ons ook water tussendoor. Het is wel niet je favoriet, maar je drinkt het. En vooral met die warme dagen is dat wel goed.
Je bent ondertussen 2 keer bij het CB geweest. De laatste keer was vorige week toen je net 2 maandne oud was. Je kreeg meteen je eerste inentingen. Hier ben je niet ziek van geweest. Die avond heb je wel je huilbui overgeslagen. Toen ze vroegen naar de hoeveelheid voeding die je kreeg dacht ik dat ze me wel op de puntjes zouden wijzen. Maar wat blijkt? Ik mag het zelfs iets op gaan voeren. Je groeit ook echt als kool, gewoon letterlijk. Je weegt nu alweer ruim 5 kilo en je bent alweer 53 cm. lang. Je groeicurve in cm. en je groeicurve in gewicht gaan echt steil omhoog, maar wel gelijk. En dit is ook weer mooi in verhouding met de groei van je schedelomtrek. Dus omdat jij zo snel groeit, heb je natuurlijk veel voeding nodig. Je zit schijnbaar nog niet in je eigen groeicurve, zoals hun dat mooi noemen, zodra je die wel gevonden hebt zal het met de voeding ook stukken beter gaan. Want nogmaals, je bent ook niet echt aan een schema te leggen. Je hebt wel een schema, maar die is iedere dag anders.
Ook heb je een aardbeienvlekje. Op je rug boven je billen helemaal links. Je had daar een klein rood vlekje al vanaf de geboorte. Maar toen de kraamverzorgsters weg waren zag ik ineens dat deze groeide. Hij zal nog groter en dikker worden, maar bij de 2 jaar verdwijnt deze uit zichzelf. De arts bij het CB vertelde me dat ze een jongetje kon die zo´n vlekje recht op het puntje van zijn neus had. Dat is pas vervelend en een raar gezicht. Een clownsneusje die je niet af kunt doen, hihi.
Ook heb je een duidelijke voorkeurshouding. Je kijkt het liefste naar rechts. Zo erg, dat je al een beetje een afgevlakt hoofdje hebt. Nog niet zo erg dat er de fysio aan te pas moet komen, maar we moeten er wel mee werken. Dit doen we dan ook. We leggen je regelmatig op je buik als je wakker bent, dus in je box of op je speelkleed. Ook draaien we in je slaap je hoofdje om en we stimuleren je om ook naar de andere kant te kijken.
Nu dat je de voeding voor hongerige baby´s hebt ben je vaker tevreden als je wakker bent. En dan reageer je ook leuk op aandacht. Je lacht breeduit, met je mondje en met je oogjes. Dat worden dan echte pretoogjes. Ook begin je al wat terug te brabbelen en kun je kraaien van plezier. En dan smelt mijn hartje.
Dit was het wel in grote lijnen. Je bent een echte meid met diva streken en je doet dingen op jouw manier. Ook heb je een echte hekel aan natte billen of poepbillen. Maar tussen je huilbuien door ben je een lachebekkie. En ook al maak je het ons niet makkelijk, we houden met heel ons hart van jou. Van jou en je grote broer Gavin. Die overigens mee en dan koppijn van jouw geschreeuw krijgt, zegt hij.
Dikke kus, je pa en je ma.
Wat dat ben je. Je hebt het ons niet bepaald gemakkelijk gemaakt.
De eerste nacht thuis bleef je wat onrustig. Uiteindelijk heb ik je bij ons in bed gelegd. En het mooie is dat je pa en je grote broer langs jou lagen, en hoe harder jij begon te huilen (echt schreeuwen) hoe harder hun begonnen te snurken. Ik heb terwijl jij lekker sliep, langs je liggen te suffen. Want echt slapen durfde ik niet. De tweede avond thuis heb je lekker in je eigen bedje gelegen. Dat was ook de laatste avond. Het begon met buikkrampen de eerste weken. Altijd in het begin van de avond. Maar toen die buikkrampen over waren bleef je toch maar huilen. Toen gingen we ons eigen afvragen waarom?
In principe deed je het overdag goed. Vooral de eerste 2 weken. Maar vlug nadat de kraamverzorgsters ( stagiere hadden we erbij) weg waren kreeg je al meer in de fles. Je had gewoon iedere keer honger. Je was niet verzadigd met de hoeveelheid die je kreeg. Je melde je overdag veel te vlug voor een voeding. En als je dan op den duur niks krijgt, nou dan word je boos hoor. Ik wil met jou later geen ruzie. Je word dan echt driftig. Zo driftig dat je je adem blokkeerd. En dan krijg je ook een echt lelijke kleur. En in het begin had ik het er echt niet op. Vanwege de historie met je broer. Dus wij met de voeding omhoog. Misschien slaapt ze vanavond dan ook, was het hem dat, de honger. Maar helaas, we gaven je al mee en dan wat extra's in de avond omdat je dan altijd huilde. Het was voor ons ook een beetje aftasten waarom je zo aan het huilen bleef. Maar als snel kwamen we erachter dat het niet van de honger was. Het was dan niet de reden van het huilen in de avond, maar hongerig was en ben je wel.
En je moet jou een fles zien drinken, dat is geen drinken meer hoor. Dat is echt zuipen en vooral een braspartij. Al vanaf dag 1 verslikte je je eigen vaak tijdens het drinken. En mee en dan echt lelijk. Dat je het echt een paar seconden moeilijk had en dat je ook blauw maskerde. Dit was allemaal normaal dat verslikken en maskeren vertelde ze tegen ons. Maar ook door de historie met je broer had ik het er hier ook niet op. We hadden al een andere fles gehaald op aanraden van de verloskundige, maar dit maakte niet veel verschil. Toen kwamen ze hier vanuit het CB (consultatiebureau) en ze adviseerden om Johannespitbroodmeel aan de flessen toe te voegen. Dit verdikt de melk. En hierdoor werd het verslikken met 80% verminderd, maar het brassen gaat gewoon door. Je bent gewoon veel te gulzig. Je neemt meer dan dat je weg kan slikken.
Dus al kort na het verhogen van je voeding, had ik in de gaten dat we je met deze hoeveelheid ook niet lang meer tevreden konden houden. Ik zei het nog tegen je pa. Dus het was veel huilen overdag. Ogen open en huilen maar. Maar op het CB hadden ze tegen me verteld dat je al teveel kreeg. Ong. 1 fles per dag. Maar als je ziet hoeveel jij brast per fles.( Echt waar, je hebt een slabbertje om en een spuugdoekje. Ik draai wasmachines vol met slabbertjes en spuugdoekjes.) Dus dat trekt dat verschil weer recht. Maar het is ook niet goed voor je maag om zo snel omhoog te blijven gaan met die flessen. Dus na wat advies van anderen, maar vooral mijn eigen gevoel zijn we overgestapt op Nutrilon Forte, voeding voor hongerige baby's. En hier doe je het veel beter op. Je komt ook nog steeds voor de nachtvoeding. En daar wilden wij van af. Dus krijg je nu de hoeveelheid in een fles zodat je eigenlijk om de 4 uur moet hebben. En dit 5 keer op een dag. Maar dit trek je gewoon niet. Mee en dan slaap je een uurtje langer ( wat zelden voorkomt, dit is vooral als je in de kinderwagen mee bent) maar de meeste keren meld je je eigen nog steeds om de 3 uur. En aangezien dat je dan echt blijft krijssen van de honger, toch maar weer die fles. Je zult het toch wel nodig hebben, aangezien dat je ook nog steeds niet zonder nachtvoeding kunt. Je hebt tot nu toe 3 keer de nacht door geslapen.
Je krijgt ook van ons ook water tussendoor. Het is wel niet je favoriet, maar je drinkt het. En vooral met die warme dagen is dat wel goed.
Je bent ondertussen 2 keer bij het CB geweest. De laatste keer was vorige week toen je net 2 maandne oud was. Je kreeg meteen je eerste inentingen. Hier ben je niet ziek van geweest. Die avond heb je wel je huilbui overgeslagen. Toen ze vroegen naar de hoeveelheid voeding die je kreeg dacht ik dat ze me wel op de puntjes zouden wijzen. Maar wat blijkt? Ik mag het zelfs iets op gaan voeren. Je groeit ook echt als kool, gewoon letterlijk. Je weegt nu alweer ruim 5 kilo en je bent alweer 53 cm. lang. Je groeicurve in cm. en je groeicurve in gewicht gaan echt steil omhoog, maar wel gelijk. En dit is ook weer mooi in verhouding met de groei van je schedelomtrek. Dus omdat jij zo snel groeit, heb je natuurlijk veel voeding nodig. Je zit schijnbaar nog niet in je eigen groeicurve, zoals hun dat mooi noemen, zodra je die wel gevonden hebt zal het met de voeding ook stukken beter gaan. Want nogmaals, je bent ook niet echt aan een schema te leggen. Je hebt wel een schema, maar die is iedere dag anders.
Ook heb je een aardbeienvlekje. Op je rug boven je billen helemaal links. Je had daar een klein rood vlekje al vanaf de geboorte. Maar toen de kraamverzorgsters weg waren zag ik ineens dat deze groeide. Hij zal nog groter en dikker worden, maar bij de 2 jaar verdwijnt deze uit zichzelf. De arts bij het CB vertelde me dat ze een jongetje kon die zo´n vlekje recht op het puntje van zijn neus had. Dat is pas vervelend en een raar gezicht. Een clownsneusje die je niet af kunt doen, hihi.
Ook heb je een duidelijke voorkeurshouding. Je kijkt het liefste naar rechts. Zo erg, dat je al een beetje een afgevlakt hoofdje hebt. Nog niet zo erg dat er de fysio aan te pas moet komen, maar we moeten er wel mee werken. Dit doen we dan ook. We leggen je regelmatig op je buik als je wakker bent, dus in je box of op je speelkleed. Ook draaien we in je slaap je hoofdje om en we stimuleren je om ook naar de andere kant te kijken.
Nu dat je de voeding voor hongerige baby´s hebt ben je vaker tevreden als je wakker bent. En dan reageer je ook leuk op aandacht. Je lacht breeduit, met je mondje en met je oogjes. Dat worden dan echte pretoogjes. Ook begin je al wat terug te brabbelen en kun je kraaien van plezier. En dan smelt mijn hartje.
Dit was het wel in grote lijnen. Je bent een echte meid met diva streken en je doet dingen op jouw manier. Ook heb je een echte hekel aan natte billen of poepbillen. Maar tussen je huilbuien door ben je een lachebekkie. En ook al maak je het ons niet makkelijk, we houden met heel ons hart van jou. Van jou en je grote broer Gavin. Die overigens mee en dan koppijn van jouw geschreeuw krijgt, zegt hij.
Dikke kus, je pa en je ma.
vrijdag 20 mei 2011
Welkom!!!
Hallo prinsesje,
Wij zaten al op je te wachten. Ik was nog wel niet uitgeteld, maar ik was er klaar voor. En op donderdagmorgen 5 mei om 06.00 braken mijn vliezen. Je grote broer Gavin werd door opa L. opgehaald, en papa en ik gingen richting het ziekenhuis. Want daar zou jij geboren worden. De weeen kwamen rustig opzetten. Maar al vlug sloeg het wederom om in een weeenstorm. Je hebt me heel wat laten kronkelen. En dit keer heb ik me goed laten horen. Maar weer kwam die ontsluiting niet echt op gang. Dus na wat getwijfel toch maar weer die ruggenprik.
Na die prik kon ik even een paar uur bijkomen en rond 17.00 voelde ik duidelijk persweeen. Aan de gang dus.
En daar was je dan, om 17.18, terwijl er in het bevallingsverslag 17.19 staat. Papa en mama waren helemaal vervuld met geluk. Er kwamen zelfs vreugdetraantjes bij. Je lag lekker bij mij op de blote borst, heel tevreden te zijn. We plakten aan elkaar van het huidsmeer. Na enige tijd werd je wat gewassen en aangekleed. Toen je eerste flesje, die had je zo op.
Het was te laat om nog naar huis te gaan, dus hebben we samen de nacht op de kraamafdeling door gebracht. Jij sliep de hele nacht als een prinsesje. Tegen 04.30 kwamen ze je halen om je te verschonen en je een flesje aan te bieden. Veel dorst of honger had je toen niet. Je sliep weer lekker verder.
Mama heeft die nacht niet veel geslapen. Last gehad van hele erge naweeen. Ik dacht mee en dan dat er nog een zusje of een broertje aan kwam, zo heftig. Maar dit mocht de pret niet drukken. Want over een paar uur zou papa ons samen met Gavin komen halen, om lekker naar huis te gaan. En dit was een zalig gevoel.
Daar lag je, zo'n heel klein poppetje in zo'n grote maxi-cosi. Weer even wennen voor ons, maar we gingen als een compleet gezinnetje apetrots richting huis.
Welkom thuis, je pa en ma.
Wij zaten al op je te wachten. Ik was nog wel niet uitgeteld, maar ik was er klaar voor. En op donderdagmorgen 5 mei om 06.00 braken mijn vliezen. Je grote broer Gavin werd door opa L. opgehaald, en papa en ik gingen richting het ziekenhuis. Want daar zou jij geboren worden. De weeen kwamen rustig opzetten. Maar al vlug sloeg het wederom om in een weeenstorm. Je hebt me heel wat laten kronkelen. En dit keer heb ik me goed laten horen. Maar weer kwam die ontsluiting niet echt op gang. Dus na wat getwijfel toch maar weer die ruggenprik.
Na die prik kon ik even een paar uur bijkomen en rond 17.00 voelde ik duidelijk persweeen. Aan de gang dus.
En daar was je dan, om 17.18, terwijl er in het bevallingsverslag 17.19 staat. Papa en mama waren helemaal vervuld met geluk. Er kwamen zelfs vreugdetraantjes bij. Je lag lekker bij mij op de blote borst, heel tevreden te zijn. We plakten aan elkaar van het huidsmeer. Na enige tijd werd je wat gewassen en aangekleed. Toen je eerste flesje, die had je zo op.
Het was te laat om nog naar huis te gaan, dus hebben we samen de nacht op de kraamafdeling door gebracht. Jij sliep de hele nacht als een prinsesje. Tegen 04.30 kwamen ze je halen om je te verschonen en je een flesje aan te bieden. Veel dorst of honger had je toen niet. Je sliep weer lekker verder.
Mama heeft die nacht niet veel geslapen. Last gehad van hele erge naweeen. Ik dacht mee en dan dat er nog een zusje of een broertje aan kwam, zo heftig. Maar dit mocht de pret niet drukken. Want over een paar uur zou papa ons samen met Gavin komen halen, om lekker naar huis te gaan. En dit was een zalig gevoel.
Daar lag je, zo'n heel klein poppetje in zo'n grote maxi-cosi. Weer even wennen voor ons, maar we gingen als een compleet gezinnetje apetrots richting huis.
Welkom thuis, je pa en ma.
Abonneren op:
Posts (Atom)