Vijf maandjes.

Hallo lolbroekje,

Want dat ben je. Je bent een heuse lolbroek. Je kan nu zoveel herrie maken, en dat van plezier. Ook samen met je broer Gavin. Als je hem ziet begin je al te lachen. Jullie kunnen echt dikke pret samen hebben. Dan liggen jullie langs elkaar of hij hangt boven jouw bedje, altijd lachen. Mooi is dat. Dit zal nog wel eens anders worden...

Natuurlijk staat je ontwikkeling ook niet stil. Je kan al goed naar iets grijpen, en dan ook vaak raak grijpen. Je bent ook erg goed in knijpen. Laatst droeg ik je van de trap af en je greep jezelf vast net onder mijn rechteroog. En knijpen dat je deed. Ook doe je dat als je de fles krijgt. Laatst lag je op je rug, en toen ineens op je buik. Je draait je nog niet vaak om, maar het begint. Ook kunnen we je niet meer zo op de bank of op het grote bed laten liggen. Laatst waren we bij ome Mike. Jij lag daar op het vloerkleed te spelen terwijl ik beneden koffie zat te drinken met ome Mike. En jij lag ruim op het vloerkleed, niet op het randje. De koffie was op en ik naar boven, de huiskamer. In eerste instantie verschoot ik, maar ik besefte meteen dat je niet ver weg kon zijn. Ik keek natuurlijk meteen naar het vloerkleed waar ik jou had neer gelegd. Maar je lag er niet meer op. Je lag ernaast, en nog een flink stuk ook. Ome Mike en ik hoorden wel, ondertussen wij aan de koffie zaten, dat jij groots plezier had. Wat doe je dan? Je ligt op je rug en met je schouders en voetjes zet je je af en "wip" je zo door de kamer heen. En toen je zag dat ik je in de gaten had, keek je me heel blij aan. "Zie je mij, ik heb lol, goed hè?"

Je krijgt nu 1 fles minder. De laatste fles krijg je nu rond 19.30. En dan is het een papfles. We hebben daarvoor het gaatje in de speen zelf wat groter gemaakt. Bij de eerste poging knipte mama zowat het hele toetje eraf. Dus de pap gleed naar binnen. En dan zuig je ook nog eens aan zo'n speen, dus die fles was binnen enkele minuten leeg. Dit was niet voor herhaling vatbaar. Dus tijd voor speen nummer 2. En met dit gaatje gaat het goed.
Je word nog wel mee en dan wakker in de nacht, maar een fles heb je niet meer gehad. Ik heb eens een keer langs je ledikantje gestaan, terwijl jij op mijn pink zoog. Even zuigen en het was goed. Normaal gesproken pak je je duimen. Je bent een echte duimerd. Mee en dan wil je met je ander handje wat haartjes pakken. Maar zolang zijn ze nog niet.

Ook krijg je sinds kort fruithapje. Voor de eerste keer kreeg je zelfgemaakte appelmoes. Je keek erbij alsof ik je citroen aan het geven was. Je vond het helemaal niks. Het moet nog niet, maar wij zouden aan jou wel merken wanneer je voor wat ander voedsel klaar zou zijn. Je zou dan naar ons eten beginnen te "staren". Dit begon je ook te doen. Als ik je een fles gaf en zelf ondertussen een boterham at, was je vaak afgeleid door de boterham. Maar toch is het nieuwe vreemd voor je. Dus de eerste keer zijn we na een paar happen gestopt. Maar de eerste kennismaking was gebeurd. Nu zijn we 1 week verder en je begint het langzaam aan te waarderen. Er gaat een aantal happen goed naar binnen, je doet dan ook netjes je mondje open. Maar dan ineens heb je het gehad, dan begin je ook echt te rotzooien. Dan stop ik er ook meteen weer mee. Het moet geen straf worden. Je hebt tot nu toe ook 2 maal een warme maaltijd gehad. Nou ja, diezelfde hoeveelheid hapjes als met je fruithapje. Je eerste warme hap was worteltjes met aardappelen. En je tweede was bloemkool.

Het word tijd dat je kunt zitten. Je past zowat niet meer in je badje en ook niet meer in de wandelwagen. Je hebt nu alweer maatje 68. Je bent niet te dik, maar je bent een lekker volle baby. En ze zegggen allemaal dat je veel op mij lijkt. Nou, dat is helemaal niet erg met zo'n knappe moeder...

In ieder geval wel een blije moeder. Want je bent een geweldig kind. Zo vrolijk en liefdevol. Die lach van jou, maakt de dag waard.

Dikke kus, je pa en ma.